Hetty Wilming overleden

door Elly Waterman

Op 11 februari 2024 is mijn lieve vriendin en kunstmaatje Hetty Wilming overleden. Zij heeft zich ook jarenlang ingezet voor KUNSTaandenRIJN.

Hetty werkte vaak in de KUNSTKajuit en heeft vele jaren exposities bij bedrijven georganiseerd voor Woerdense kunstenaars. Ook hielp zij mee bij de uitreiking van de RijnKUNSTprijs en dacht zij mee over onze organisatie.

Hetty was erg bescheiden, en heeft vrijwel haar hele leven in Woerden gewoond. Door die bescheidenheid zullen niet veel mensen haar kennen, maar zij was een trouwe vriendin voor mensen die haar waardeerden en die zich voor haar interesseerden.

Hetty zette zich in voor de klompenpaden. Ze interesseerde zich voor follies en verzorgde jarenlang het tijdschrift PorteFolly van de Donderberggroep. Daarnaast maakte ze haar eigen kunstwerken, veelal van textiel, zoals te zien op haar website, Het Pauwtje Creaties, genoemd naar het woonhuis van haar vader, Pauw.

Hetty studeerde museologie aan de Reinwardt Academie en was daarna assistent conservator bij musea als Huis Doorn, De Wieger (Deurne) en het Catharijneconvent. Later specialiseerde zij zich in digitale ontsluiting, beheer en databases, niet alleen voor kunstcollecties maar ook in haar werk als database marketeer bij KRO-NCRV en de laatste jaren bij Hollister Incorporated, een bedrijf dat medische hulpmiddelen levert.

Ik heb Hetty in 2019 leren kennen, bij een tekencursus die ik organiseerde voor KUNSTaandenRIJN. Ik herinner mij dat ze een geliefd lampje tekende. Toen ik haar later beter leerde kennen merkte ik dat ze een voorliefde had voor mooie dingen. Haar huis stond vol herinneringen en ze struinde vaak met haar partner Anton braderieën en markten af.

Foto’s Studio Breek

Later gingen Hetty en ik samenwerken en probeerden we ons te bekwamen in “droge naald.” Zij maakte o.a. een droge naald ets van een ruïne van een kasteel, waar ze zelf een foto van gemaakt had. Een moeilijk onderwerp door alle structuren en grijstonen, maar het is gelukt. Nog later gingen we samen ontdekken hoe we konden monoprinten. Toen we daar wat op uitgekeken raakten gingen we aan de gang met linoleum snijden. We bewonderden elkaars werk, hielpen elkaar, en leerden van elkaar, terwijl we elkaar over ons dagelijks leven en ons verleden vertelden. 

Hetty werd voor mij een goede vriendin en ik zag haar elke week. Het was heel bijzonder om op mijn leeftijd nog zo een contact te ontwikkelen. Het samenzijn met Hetty was altijd heel fijn. Zij had een open mind en vond niks geks, ik denk dat wij elkaar goed begrepen, dat we een soort zielsverwanten waren. Hetty was een zelfstandig denkende vrouw, die de nodige weerstand in haar leven had overwonnen. Maar ze heeft veel van haar leven gemaakt. Hoewel het eigenlijk niet meer nodig was, zocht ze weer een baan, bij Hollister, waar ze zich al gauw onmisbaar maakte. Hetty had een kritische houding en dacht altijd goed na, Ze heeft veel mooie reizen gemaakt, en ze had zo graag nog meer verre reizen willen maken.

Hetty was veel bezig met haar huis, verzorgde haar mooie tuin met veel liefde. Ik kocht dezelfde heuchera met oranje blad die in haar voortuin stond en kreeg een stekje van een bijzondere plant met driehoekige bladeren. Ze vertelde mij over haar werk bij Bredius, bij de klompenpaden en bij de Donderberggroep. Hetty was altijd betrokken bij haar familie, haar partner en diens zoon. Zij ging vaak naar haar oude tante, die overleed, net voordat Hetty zelf ziek werd.

Hetty heeft een heel mooi leven gehad en heeft daar volop van genoten. Dat blijkt wel uit de foto’s hierboven en de foto’s die te zien zijn bij de videostream van de uitvaart waar ze altijd vrolijk opstaat. Maar Hetty is veel te jong gestorven, ze is niet aan haar pensioen toegekomen, en ook haar partner Anton en haar zoon Stan hadden haar nog zo graag lang bij zich gehad. Ook ik mis Hetty heel erg.